วันนี้ระหว่างรอลูกค้ามาทำสวย ฉันเลยหยิบขอรีวิวเมื่อฉันเป็นสาวมาฝากให้ในนี้บ้างนะคะ

ขอพื้นที่น้อย ๆ ตรงนี้รีวิวความภาคภูมิใจความใฝ่ฝันอย่างหนึ่งในชีวิตของเด็กบ้านนอกคนหนึ่งไม่มีความรู้ไม่มีประสบการณ์เกี่ยวกับการศัลยกรรมมาก่อนเลย  แต่เป็นคนที่รักสวยรักงามมาตั้งแต่เด็กรู้ตัวตั้งแต่อนุบาลเลยว่า”ฉันนี้แหละคือผู้หญิงคนหนึ่ง”  ถึงแม้ภายนอกไปโรงเรียนฉันต้องสวมกางเกง   ต้องตัดผมสั้น  แต่ข้างในฉันรู้ตัวเองดีเลยว่าฉันชอบเล่นกับเด็กผู้หญิง  อยากใส่กระโปรงบ้าง พอโตขึ้นฉันเลยเปิดร้านเสริมสวยจัดเต็มให้กับชีวิตตัวเองโชคดีที่บ้านเข้าใจในสิ่งที่ฉันเป็น  ฉันตั้งใจไว้ว่าก่อนอายุ 30 จะต้องแปลงเพศให้ได้   ก่อนหน้านั้นฉันเริ่มศึกษาว่าต้องเริ่มทำยังไงถึงจะแปลงเพศได้ทุกข้อผ่านหมดตั้งแต่เริ่มแต่งตัวเป็นผู้หญิง  ทานฮอร์โมน  ฉันใช้ชีวิตแบบผู้หญิงทุกอย่าง  จนถึงวันที่ฉันตัดสินใจแปลงเพศ  ฉันจึงเดินทางมากรุงเทพเพื่อมาปรึกษากับคุณหมอคณิต(ซึ่งจากที่ฉันสอบถามและหาข้อมูล)  นี้เป็นการเดินทางในรอบหลาย ๆ ปีที่ต้องจากบ้านนอก  ก็ไม่ค่อยรู้เรื่องเส้นทางอะไรกับเค้าหรอ  ดีว่าพอมีญาติอยู่แถวนนทบุรี  อ่อๆลืมฉันเป็นคนจังหวัดอุบลราชธานี  วันแรกที่มาปรึกษาตื้นเต้นมากดีว่าคลินิกอยู่ใกล้กับสนามบินดอนเมืองเลยเดินทางง่ายหน่อย  ฉันนั่งแท็กซี่จากดอนเมืองมาลงที่เจ้เล้ง(ที่ชอบใช้แทนตัวเองว่า”ฉัน”เพราะรู้ว่าคำนี้มันแสดงถึงความเป็นผู้หญิงดีจะใช้ “ดิฉัน” ก็พิมพ์จะเยอะเกิ๊น55)  พอเข้ามาที่คลินิกได้ฟังคุณหมอคณิตพูดอธิบายถึงวิธีทำคราว ๆ คุณหมอใจดีค่อยอธิบายช้า ๆ ฉันถามซ้ำไปซ้ำมาคุณหมอคณิตก็ยินดีตอบ  ฉันยังไม่เคยเสริมหน้าอกคุณหมอเลยถามว่าทำไมถึงไม่เสริมหน้าอกก่อนแปลงเพศ    ด้วยว่าฉันยังไม่มีแฟน  แล้วก็คิดว่าผู้หญิงแท้บางคนยังไม่ค่อยมีหน้าอก 55 เลยอยากทำอะไรที่สื่อถึงความเป็นผู้หญิงมากที่สุดก่อนอย่างที่บอกมันเป็นความใฝ่ฝันตั้งแต่เด็กแล้วค่อยเก็บเงินมาทำหน้าอกใหม่
หลังจากคุยกับคุณหมอคณิตเรียบร้อยแล้วได้วันเปลี่ยนให้เป็นหญิงเต็มตัว ฉันก็เริ่มตื่นเต้นมากขึ้นโดยการเตรียมตัวต้องไปขอใบรับรองจากหมอด้านสภาพจิตใจก่อนว่ามีความพร้อมที่จะเป็นหญิงไหม  ฉันก็ไปที่รพ.ในจังหวัดอุบลนี้แหละ… แต่ว่าแม่เจ้า!!กระบวนการขั้นตอนนานมากต้องรอเป็นเดือน ๆ กว่าจะได้ไม่ทันแน่ ๆ เลยต้องหาข้อมูลในเนตว่าจะไปขอที่ไหนได้เร็วบ้างจนส่วนใหญ่ก็แนะนำให้ไปที่รพ.พระราม9 วันเดียวได้เลย เอาแล้วไงจะต้องเข้ากรุงไปขอใบรับรองก่อนหรอคิดไปคิดมาเลยโทรปรึกษากับเจ้าหน้าที่ที่คลินิกmaxi ว่าใบจะยืนให้1 วันก่อนวันผ่าได้ไหม  เจ้าหน้าที่ก็บอกว่าได้แต่ถ้าไม่ผ่านนี้คือต้องอดผ่าเลยนะ  ผ่าน!!แน่นอนมาเกินร้อยสะขนาดนี้  ก่อนวันผ่าตัด 1 วัน ฉันจึงเข้ากรุงมาก่อนเพื่อมาขอใบรับรองโอ๊ยยไม่ค่อยได้เข้ามาเนอะรพ.หนทางไปอยู่ตรงไหนก็ไม่รู้ ก็ต้องอาศัยพี่แท๊กพาไปแหละ ขั้นตอนการขอไม่ยุ่งยากเพราะฉันโทรมานัดไว้แล้วก็ได้มา 2 ใบ เรียบร้อย

วันที่รอคอยก็มาถึงฉันตื่นเต้นดีใจมากโดยการเตรียมตัวที่เจ้าหน้าที่คลินิกmaxi แนะนำคือเตรียมเรื่องระบบขับถ่ายโดยกินอาหารอ่อนกากน้อย  และ 2 วัน ก่อนวันผ่าตัดให้การยาระบายเพื่อเคลียลำไส้   คือวิ่งเข้าห้องน้ำบ่อยมาก  พอถึงเวลาเข้าห้องผ่าตัดยิ่งตื่นเต้นเห็นเครื่องมืออุปกรณ์เต็มไปหมด  แล้วหมอดมยาก็เข้ามาคุยแนะนำว่าจะทำให้หลับแล้วนะผ่านไปได้ 15 นาทีฉันก็อะไรไม่รู้สึกตัวเลยจนทำการผ่าตัดเสร็จฉันรู้สึกตัวตอนเกือบเที่ยงคืนมีสายน้ำเกลือ สายระบายเลือด และสายปัสสาวะ ไม่ปวดเพราะน่าจะมีฤทธ์ยาแก้ปวดอยู่  แล้วก็หลับต่อยันเช้า
ขอลงภาพตอนสำคัญ!!!คือฉี่ไม่ออก กับ ภาพแทงโมไว้ก่อน

วันที่ 2 ของการผ่าตัดแปลงเพศฉันไม่ต้องทำไรมากนอนอยู่บนเตียงเฉย ๆ ดูทีวีอ่านหนังสือจนหมดไปอีกหนึ่งวัน   วันที่ 3 ฉันเริ่มขยับตัวลุกนั่งข้างเตียงได้ มีปวดตึงบ้าง  วันที่ 4 นี้แหละเป็นวันที่ฉันรอคอยเพราะฉันจะได้ดึงผ้าที่ยัดไว้ในช่องคลอดเทียมที่ทำไว้ออกพร้อมกับเอาสายปัสสาวะออก  ความรู้เป็นอย่างที่เค้าบอกกันจริง ๆ มันจะเจ็บ ๆ เสียว ๆ แต่โชคดีของฉันไม่มีกลิ่น(ปลาเค็ม)อย่างที่คนอื่นเจอ  อีกช่วงเวลาที่สุดจะทน คือ การแยงโม  ต้องใช้ไอ้นี้แหละใส่เข้าไปมันเจ็บมากกก หมอคณิตก็ถามเจ็บรึเสียวนาทีนั้นเจ็บอย่างเดียวน้ำตาจะไหล  แต่ก็ผ่านมาได้ด้วยดีแต่ทรมาน555  แล้วฉันก็กลับบ้านได้หลังจากที่แยงโมและลองปัสสาวะหลังเอาสายออกเรียบร้อย  ฉันก็เดินทางกลับอุบลเลยทุกอย่างเหมือนจะไม่มีปัญหาแต่พอหลังกลับบ้านวันที่ 1 ฉันก็ปัสสาวะได้ตามปกติ แต่พอวันที่ 2ฉันปัสสาวะไม่ออก เลยรีบโทรปรึกษาที่คลินิกmaxi ว่าทำไงดี เจ้าหน้าที่ที่ก็แนะนำให้เอาน้ำแข็งประคบตรงหน้าท้องแต่ทำไปสักพักก็ไม่ปัสสาวะ  ฉันเลยโทรไปหาเจ้าที่คลินิกว่าจะทำไงดีเริ่มปวดมากขึ้นแล้วก็ได้รับคำแนะนำให้ไปที่รพ.ให้ใส่สายปัสสาวะให้  ฉันกังวลมากว่าทำไมมันเป็นแบบนี้แต่ก็ได้รับคำอธิบายสรุปเท่าที่จำได้คืออาจเกิดการบวมรอบๆ ท่อปัสสาวะ แก้ไขโดยการใส่สายปัสสาวะคาไว้ต่อ 3-5 วัน    แต่ฉันมาที่รพ. แล้วเค้าหาท่อปัสสาวะไม่เจอเพราะฉันพึ่งผ่าแปลงเพศมาไม่ถึง 5 วัน สภาพอาจจะไม่น่าดู  ทำไงละฉันรีบนั่งเครื่องบินมาจากอุบลวันนั้นเลยเพื่อมาที่คลินิกดีนะว่าอยู่ใกล้ดอนเมือง  กว่าจะมาถึงก็มืดเกือบ 10 ชั่วโมงที่ฉันทนปวด  มาถึงหมอรีบใส่สายปัสสาวะให้พอใส่ไประบายออกเท่านั้นโล่งเลย  ซึ่งหมอก็บอกฉันตั้งแต่ออกจากรพ.แล้วว่าให้อยู่กทม.ต่ออีกสัก 2 วันเพื่อดูอาการ  แต่ด้วยความอยากกลับบ้านห่วงร้านเสริมสวยอะนะ ครั้งนี้ฉันเลยเตรียมมาอยู่กทม.อาศัยบ้านญาติอยู่ จนครบวันนัดเอาสายปัสสาวะออก  เพื่อความชัวร์ฉันอยู่กทม.ต่ออีก 2 วัน ถึงค่อยกลับอุบล  คราวนี้ไม่มีปัญหาอะไรแล้ว
มาถึงการดูแลฉันจะแยงโมช่วงแรก 4 เวลา เช้า กลางวัน เย็น  และก่อนนอน ครั้งละประมาณ 20- 30 นาที   การทำความสะอาดแผลภายนอกฉันจะใช้แค่สบู่เด็กฟอกด้านนอก อย่างที่บอกของฉันไม่มีกลิ่นภายในก็แค่ใช้น้ำผสมเดตตอลแล้วใช้ลูกยางแดงฉีดล้างภายในแค่เช้าเย็น  พอเดือนนึงหมอให้ฉันเพิ่มจากแยงเบอร์ S เป็นเบอร์M ความเจ็บนิด ๆ มาเยือนอีกครั้ง มีทริคเล็กคือให้ใช้เบอร์ S น้ำก่อนค่อยตามด้วย เบอร์ M ทุกครั้ง  ปัจจุบันฉันใช้งานได้จริงความรู้สึกก็จริง
หลาย ๆ คนถามฉันว่าทำไมถึงยอมเทียวไปเทียวมามานะเน้อ  ซึ่งตัวฉันเองก็ไม่รู้จะบอกยังว่ามันเป็นความใฝ่ฝันความรู้สึกของชายคนนึงที่อยากเป็นหญิงอย่างเต็มตัว  ซึ่งก็ไม่ผิดหวังกลับความมานะที่ฉันเพียรมาเพราะทำให้ได้ครบทั้งความรู้ภายในและรูปทรงผ่านนอก และการดูแลจากเจ้าหน้าที่ของคลินิกmaxi ที่ไม่ว่าจะถามอะไรดึกแค่ไหนก็ไม่โดนเหวี่ยง เพราะการผ่าตัดทุกคนที่เป็นสาวสองต้องรู้กันว่าหลังทำต้องเจอกับคำถามมากมาย    ก็เป็นกำลังใจให้สาวสองทุกคนมีรูปนะแต่คงลงไม่ได้ขอคำนำแนะดูรูปได้หลังไมค์ หรือถามที่คลินิก maxi เลยก็ได้ถ้าฉันตอบช้า

 

ที่มา http://www.dungdong.com/forum.php?mod=viewthread&tid=140085&page=1&extra=#pid1739471